Απόψε στην Χάιφα δεν έχουμε απλά το πρώτο ματς του Ολυμπιακού στις εφετινές ευρωπαϊκές διοργανώσεις: έχουμε, απέναντι στην τοπική Μακάμπι, πρωταθλήτρια Ισραήλ, τα αποκαλυπτήρια του. Η εντύπωση που έχω είναι ότι στα φιλικά του φέτος ο Ολυμπιακός έπαιξε κρυφτούλι: τον Πέδρο Μαρτίνς έμοιαζε να τον ενδιαφέρει να χρησιμοποιήσει τα ματς για να δει αν πρέπει να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία σε κάποιους που γύρισαν από δανεισμούς και σε κάποιους που πέρυσι δεν αγωνίστηκαν πολύ. Οι ενδεκάδες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν κατά βάση πειραματικές. Δεν είναι παράξενο γιατί αυτή είναι η πέμπτη προετοιμασία του Ολυμπιακού από τον Μαρτίνς: ούτε ο προπονητής περίμενε να δει από τους βασικούς του κάτι που δεν ξέρει, ούτε αυτοί τα έδιναν όλα στα φιλικά για να κερδίσουν την προσοχή του – όλοι γνωρίζονται. Το αποτέλεσμα ήταν  στα φιλικά η ενδεκάδα με την οποία ο Ολυμπιακός θα αγωνιστεί απόψε να έχει χρησιμοποιηθεί ελάχιστα, σαν ο προπονητής να μην ήθελε να τη δει κανείς, Αλλά απόψε, κόντρα στη Μακάμπι στη Χάιφα, το κρυφτούλι τελείωσε.

Δύσκολος αντίπαλος

Όταν έγινε η κλήρωση των προκριματικών όλοι έγραφαν για την κακή παράδοση του Ολυμπιακού με ομάδες από το Ισραήλ. Εγώ λέω ότι και όλες τις ομάδες από το Ισραήλ να είχε αποκλείσει ο Ολυμπιακός προηγουμένως, η Μακάμπι Χάιφα θα ήταν ένας δύσκολος αντίπαλος κι όχι μόνο τέτοια εποχή. Οποιος είδε τι έκανε στο ματς με την Μπερ Σεβά για το Σουπερκάπ του Ισραήλ το καταλαβαίνει. Στο ματς αυτό η πρωταθλήτρια Ισραήλ είχε μια τεράστια διαφορά απόδοσης από το πρώτο στο δεύτερο ημίχρονο: ήταν άψογη στο πρώτο και κουρασμένη και κουραστική στο δεύτερο. Αλλά κι αυτό ακόμα είναι για τον Ολυμπιακό πρόβλημα: είναι δύσκολο να καταλάβεις ποια από τις δυο Μακάμπι είναι η πραγματική και θα πρέπει να κοιτάξεις τι θα κάνεις εσύ. Και σε αυτό ο Ολυμπιακός από πέρυσι κομμάτι μπερδεύεται. Όταν πέρυσι αντιμετώπιζε αντιπάλους που έπρεπε να ακυρώσει (με τη στρατηγική του πρώτα από όλα) ήταν καλύτερος από όταν έπρεπε να κάνει το παιγνίδι του χωρίς να στέκεται τόσο σε όποιον έχει απέναντι – ειδικά στα ευρωπαϊκά του μας. Ηταν καλύτερος με τη Φενερ πχ από ότι με την Λουντογκόρετς.

Δυνατή και απορυθμισμένη

Στο πρώτο ημίχρονο του ματς με την ΜπερΣεβά η Μακάμπι ήταν μια πραγματική πρωταθλήτρια. Μπήκε πολύ δυνατά κι άνοιξε το σκορ με ένα σούπερ γκολ του Αζιλι στα 22 δευτερόλεπτα. Επνιξε την αντίπαλό της παίζοντας πολύ από το πλάι. Πρέσαρε κι έτρεχε κι όλα αυτά τα έκανε χωρίς σούπερ σταρ, αλλά με πειθαρχημένους στρατιώτες. Δεν ήταν η πιστή εφαρμογή του 4-3-3 αυτό που έκανε την εικόνα της σπουδαία: ήταν η συνολική διάθεση των παικτών της, το τρέξιμο, η όρεξη για ένα ποδόσφαιρο συμμετοχικό. Σκεφτόμουν ότι ο Ολυμπιακός είναι μάλλον τυχερός που τη βρίσκει τώρα: στα τέλη Αυγούστου, με ματς στα πόδια της, η ομάδα αυτή θα είναι ακόμα πιο δυνατή. Στο δεύτερο ημίχρονο ήταν όμως σαν να κατέβηκε άλλη ομάδα: η Μπερ Σεβά άρχισε να κερδίζει μέτρα, η πίεση της Μακάμπι σταμάτησε, η ομάδα του Μπαράκ Μπαχάρ ήταν σαν να κόπηκε στα δυο. Εκεί που φαινόταν ότι θα καθαρίσει το ματς πανεύκολα, έκανε δώρο την ισοφάριση – κι έχασε το ματς στα πέναλτι. Δυο τινά μπορεί να προκάλεσαν αυτή τη μεταμόρφωση προς το χειρότερο: ή οι παίκτες της Μακάμπι κουράστηκαν διότι έδωσαν στο πρώτο ημίχρονο πολλά κι άδειασαν ή οι αλλαγές του Μπαχάρ προκάλεσαν ένα βραχυκύκλωμα. Ο κόουτς της πρωταθλήτριας έβγαλε από το γήπεδο στο ημίχρονο τους δυο που έτρεχαν πιο πολύ από όλους (τον Ζαμπέρ και τον Χαζίχα) κι άλλαξε ανεξήγητα και τον φορ της ομάδας Ρουκαβίτσια για να αγωνιστεί ο Πιέρο που είναι νέο απόκτημα. Από την άλλη θυμάμαι πως όταν ο συγκεκριμένος προπονητής απέκλεισε με την Μπερ Σεβά τον Ολυμπιακό η ομάδα του είχε κάνει δυο πολύ κλειστά ματς – δυο παιγνίδια με την τακτική συμπεριφορά ομάδων του ελληνικού πρωταθλήματος. Τότε ο Ολυμπιακός είχε αποκλειστεί γιατί σε δυο ματς δεν σκόραρε – η τωρινή Μακάμπι δεν μοιάζει ομάδα ικανή να περιμένει,η αμυνά της μοιάζει χειρότερη από την επίθεσή της. Όμως μπορεί στα καλοκαιρινά ευρωπαϊκά της ματς η συμπεριφορά της να είναι ολότελα διαφορετική. Μολονότι ο προπονητής της χθες στη συνέντευξη Τύπου τόνισε πως η ομάδα του θα πιέσει τον Ολυμπιακό γιατί αυτό και μόνο ξέρει να κάνει καλά.  

Μυστήριο ο Ολυμπιακός

Τα παραθέτω όλα αυτά για να κάνω κατανοητή την κατάσταση της Μακάμπι αλλά δεν είναι η πρωταθλήτρια Ισραήλ το μεγάλο μυστήριο απόψε: αυτό το ρόλο τον έχει ο Ολυμπιακός αποκλειστικά. Ο Μαρτίνς μίλησε για επίγνωση της αποστολής, είπε ότι η ομάδα του είναι έτοιμη να δώσει δυο (ακόμα) τελικούς κι άφησε να εννοηθεί πως ίσως υπάρξει μια έκπληξη. Η εντύπωση που υπήρχε τις προηγούμενες μέρες είναι ότι θα δούμε την ενδεκάδα που αγωνίστηκε κόντρα στην Αλκμαάρ στο Καραϊσκάκη (με Βαλτσίκ, Βρσάλικο, Σισέ, Παπασταθόπουλο, Ρεάπτσουκ, Μαντί κι Αγκιμπού Καμαρά, Κανέ, Ζινκερνάγκελ, Μασούρα και Ελ Αραμπί) αλλά δεν παίρνω κι όρκο ότι αυτό θα συμβεί – κι ο Εμβιλά κι ο Βαλμπουενά για μένα χτυπάνε ενδεκάδα. Όπως και να έχει ένας καλός Ολυμπιακός, προετοιμασμένος όπως πρέπει για να παίξει αυτό το ματς, δεν θα είχε προβλήματα με την Μακάμπι – όσο άσχημα κι αν είναι τα προηγούμενά του με ομάδες από το Ισραήλ. Αλλά που είναι αυτός ο Ολυμπιακός; Η βάση της ομάδας παραμένουν οι παίκτες που κέρδισαν το περσινό πρωτάθλημα εύκολα, αλλά το ολοκλήρωσαν σχεδόν απογοητευτικά. Οι προσθήκες (Βρσάλικο, Ζινκερνάγκελ, Καμαρά) έχουν αγωνιστεί ελάχιστα. Κομβικοί παίκτες όπως ο Εμβιλά, ο Ελ Αραμπί, ο Μασούρας στα φιλικά έμοιαζαν με βαριά πόδια – δεν είναι παράξενο αφού είμαστε στις 20 Ιουλίου. Η άμυνα έχει ξεχάσει την τέχνη του «κρατάω του μηδέν». Πριν το ματς αρχίσει επιτρέπει αισιοδοξία το ότι όλοι στον Ολυμπιακό δείχνουν να καταλαβαίνουν την ανάγκη της πρόκρισης: στον πρωταθλητή αυτή η στοχοπροσήλωση είναι συνήθως σημαντικότερη από τη φόρμα. Καιρό τώρα όλοι μιλάνε για την ανάγκη να μπει η ομάδα στους ομίλους – υπάρχει η γνώση της αποστολής. Αλλά αρκεί αυτό;

Πολλή γκρίνια καλοκαιριάτικα

Το χειρότερο της ιστορίας είναι η γιγάντωση της γκρίνιας για τον Πέδρο Μαρτίνς που φταίει πλέον για τα πάντα: ακόμα και για το ότι στη Χάιφα θα έχει ζέστη και υγρασία. Αυτό που συμβαίνει φέτος το καλοκαίρι με τον προπονητή του Ολυμπιακού δεν έχει συμβεί ποτέ – άλλωστε ποτέ προπονητής στον Ολυμπιακό δεν ξεκίνησε τη σεζόν έχοντας συμπληρώσει τέσσερα χρόνια στον πάγκο της ομάδας. Για την ώρα φαίνεται ότι η παράταση της παραμονής του αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα: ένα μεγάλο μέρος του κόσμου μοιάζει να πιστεύει πως αρκεί η αλλαγή του για να διορθωθεί θεαματικά η εικόνα της ομάδας. Δεν αποκλείω αυτό να συμβεί, αλλά για τον Ολυμπιακό δεν θα ήταν καλό να μπλέξει σε περιπέτειες με προπονητές τόσο νωρίς. Διότι η ιστορία του Ολυμπιακού λέει ότι όταν κάποιος προπονητής φεύγει τόσο νωρίς δεν στεριώνει ούτε ο επόμενος. Ολοι οι προπονητές που είχε ο Ολυμπιακός όταν η ομάδα του έχασε από ομάδες από το Ισραήλ απολύθηκαν – ο Λεμονής, ο Λίνεν, ο Βίκτορ. Σε δυο από τις τρεις περιπτώσεις δεν στέριωσε ούτε ο αντικαταστάτης τους.  

Ο Ολυμπιακός με την Μακάμπι παίζει κάτι περισσότερο από μια πρόκριση – δεν χωρά αμφιβολία…